GENOMLINE

  JEL ELEKTROFOREZİ Klonlanmış DNA'nın kaynağı ne olursa olsun - bakteri veya test tüpü - bu materyalle çalışmanın bir sonraki adımı, ilgili parçaları ayırmaktır. DNA parçalarını izole etmenin en popüler yöntemi, DNA parçalarını boyuta göre ayıran bir teknik olan jel elektroforezidir. Gözenekli jöle benzeri bir malzeme levhasının üstüne bir DNA parçaları karışımı yüklenir ve jelden bir elektrik akımı geçirilir. Negatif yüklü DNA fragmanları, levhanın dibindeki pozitif elektrota çekilir ve daha küçük fragmanlar, jelin gözenekli yapısı boyunca daha büyük olanlardan daha hızlı kıvrılırken, jel boyunca aşağı doğru hareket eder. Aynı boyuttaki DNA parçaları aynı hızda göç eder, bu nedenle elektrik akımı kesildiğinde, farklı boyuttaki DNA farklı bantlar olarak görülebilir, bu daha sonra jelden kesilebilir ve DNA ekstrakte edilebilir. Moleküler biyologlar, jeldeki hangi bandın kurtarmak istedikleri klonlanmış DNA'yı içerdiğini nasıl biliyorlar? İlgilenilen parçaları araştırmak için, h

  Memelilerin evrimindeki en dikkat çekici değişikliklerden biri, kafatasındaki iki kemik olan eklem ve kadranda görülebilir. Sinapsidlerde bu iki kemik, çenenin açılıp kapanmasını sağlayan bir menteşe oluşturuyordu. 220 milyon yıl önce, alt çene kemiği başka bir kemikle yeni bir menteşe oluşturmuştu ve eklem ve kadran kemikleri küçülmeye ve kulak bölgesine doğru hareket etmeye başladı. Modern memeliler fosil kayıtlarında göründüğünde, eklem ve kuadrat çekiç ve örs haline gelmişti, üzengi kemiği ile birlikte kulak zarından iç kulağa titreşimleri ileten çok küçük kemikler. Bu olağanüstü "kemik göçü" nasıl oldu? İşitmeyi iyileştiren uyarlamalar için büyük olasılıkla önemli bir seçim baskısı vardı, çünkü bu, memelilerin birçok etçil dinozordan ve onlardan mutlu bir şekilde yemek yapabilecek diğer sürüngenlerden kaçmasına yardımcı olacaktı. Daha Büyük Bir Beyin Fosiller bize memeliler evrimleştikçe beyinlerinin büyüdüğünü söylüyor. Ortalama olarak, bugün bir memelinin beyni,

 MUKORMİKOZİS Mukormikozis mucorales sırasındaki mantarların neden olduğu herhangi bir mantar enfeksiyonudur [ 1 ] Yaygın enfeksiyon kaynakları topraktan, eski binalardaki nemli duvarlardan vs. kaynaklanır. Hastalık genellikle kan damarlarının içinde ve çevresinde büyüyen hiflerle karakterize edilir ve diyabetik veya ciddi şekilde bağışıklığı zayıflamış kişilerde potansiyel olarak yaşamı tehdit edebilir. "Mukormikoz" ve "zigomikoz" bazen birbirinin yerine kullanılır. [ 2 ] Bununla birlikte, zygomycota polifiletik olarak tanımlanmıştır ve modern mantar sınıflandırma sistemlerine dahil edilmemiştir. Ayrıca, zigomikoz Entomoftoralleri içerirken mukormikoz bu grubu dışlar. COVID-19 bağlamında, durum genellikle siyah mantar olarak anılır. [ 3 Belirti ve Bulgular Mukormikoz sıklıkla sinüsleri, beyni veya akciğerleri enfekte eder. Ağız boşluğu veya beyin enfeksiyonu mukormikozun en yaygın formları iken, mantar aynı zamanda gastrointestinal sistem, deri ve diğer organ siste

  RNA TİPLERİ mRNA (mesenger)= Proteinleri    kodlayan gruptur. DNA ’daki genetik bilginin proteine mesajı    çevirmesi için çekirdekten    sitoplazmaya     ribozom taşıyan moleküllerdir. DNA üzerindeki    üçlü nükleotit dizilimine    kod   adı verilir .  mRNA üzerindeki nükleotit dizilimine ise kodon adı verilir.Bu kodonlar aminoasitleri şifreler.     tRNA (transfer ) =  tRNA’nın kompleks bir yapısı vardır.  tRNA  mRNA      üzerinden    çevirilen    nükleotit    dizisine    antikodon    adı verilir. tRNA’nın    aminoasit    kolundan    bağlanan    aminoasitler    protein    oluşturmak    üzere    ribozomlara     transfer    edilir.     rRNA (ribozomal)= Kodlanmayan    RNA    moleküllerdir. Ribozomların    yapısını oluşturur.    Prokaryotlarda    30S    küçük alt birim ,50S büyük birim     vardır . Bu    birimler    protein sentezinde    birleşerek rRNA    tarafından ribozomu    oluştururlar.     snRNA (small nuclear)=    Protein sentezinde görev    almaz . mRNA’nın    splicing    tipi

 TELOMERAZ NEDİR ? Doğrusal kromozomların telomer muhafazası için telomeraz bazlı mekanizma çoğu ökaryotik hücre de korunmaktadır[ 1 , 2 ]. Telomerler, ökaryotik kromozomların uçlarını kaplayan protein/DNA kompleksleridir ve uzunluklarının korunması, genomik stabilite ve hücre canlılığı için gereklidir[ 3 ]. Telomer kısalması hücresel yaşlanma ile ilişkilidir ve kanser hücrelerinin çoğu, proliferatif ölümsüzlük kazanmak için telomerazın aktivasyonuna bağlıdır. Kök ve progenitör hücreler de düşük seviyelerde telomeraz eksprese etmektedir[ 4 ].  Telomer biyolojisinin öncüleri yarım asır önce ökaryotik kromozomların uçlarının çok önemli bir işlevi olduğunu ve telomer uzunluğunu korumak için özel bir mekanizma gerektiren bir son çoğaltma problemi olduğunu fark etmiş olsalarda, 1985' te Blackburn ve Greider tarafından [ 5 ] telomeraz enziminin moleküler karakterizasyonuna alan açan siliat Tetrahymena'dan elde edilen özütlerdeki telomeraz aktivitesi 1980'lerin sonlarında siliatla

 AŞILARA YENİ BİR YAKLAŞIM mRNA aşıları, bulaşıcı hastalıklara karşı koruma sağlamaktadır. Vucüdun tepkisini veya hücrelerin tepkisini tetiklemek için birçok aşı vücudumuzda zayıflatılmış veya inaktivite edilmiş virüs, bakteri vs yerleştirilir. mRNA aşıları ise böyle değil. Bunun yerine, hücrelerimiz için vücudumuzda bir metabolizma tepkisini tetikleyen bir proteini- hatta sadece bir protein parçasını- nasıl yapacaklarını öğretirler. Antikor üretmek için vücud tepki verir ve bunun sonucunda virüs vücudumuza girdiğinden buna karşı antikor üreterek koruma sağlar.   COVID-19 mRNA AŞILARI NASIL ÇALIŞIR ? COVID-19 mRNA aşıları, hücrelerimize "başak proteini" ile  zararsız bir parça yapması için talimatlar verir. Başak proteini, COVID-19'a neden olan virüsün yüzeyinde bulunmaktadır. İlk olarak COVID-19 mRNA aşıları üst kol kasına verilir. Talimatlar (mRNA) bağışıklık hücrelerinin içine girdikten sonra, hücreler bunları protein parçasını yapmak için kullanır. Protein parçası yap