GENOMLINE

 Nature dergisinde bu hafta yayınlanan yeni bir çalışmada, uluslararası bir araştırmacı ekibi, Sibirya'daki Denisova Mağarası'nın Pleistosen katmanlarından toplanan 700'den fazla tortu örneğinden DNA'yı analiz etti ve 685 yılında antik hominin ve memeli mitokondriyal DNA'sını (mtDNA) tespit etti. ve sırasıyla 175 örnek; hominin mtDNA'sı için en eski kanıt Denisovalılara aittir ve yaklaşık 250.000 ila 170.000 yıl önce birikmiş olan taş aletlerle ilişkilidir; Neandertal mtDNA'sı ilk olarak bu dönemin sonlarına doğru ortaya çıkıyor; yazarlar ayrıca, Denisovalıların mtDNA'sında, faunal mtDNA'nın bileşimindeki değişikliklerle örtüşen bir devir tespit ettiler ve Denisovalıların ve Neandertallerin bölgeyi tekrar tekrar işgal ettiğinin kanıtı - muhtemelen İlk Üst Paleolitik'in başlangıcına kadar veya sonrasında, en az 45.000 yıl önce, modern insan mtDNA'sı tortullarda ilk kez kaydedildiği zaman. Güney Sibirya'daki Denisova Mağarası, Neandertaller

 Bir zamanlar dinozorlarla birlikte yok olduğu düşünülen ilkel, derin deniz balıkları olan Coelacanth'lar bilim adamlarını bir kez daha şaşırttı. Yeni bir araştırmaya göre, bu altı ayak uzunluğundaki "yaşayan fosiller" yüz yıla kadar, yani düşünülenden beş kat daha uzun yaşayabilir. Bilinen iki türden biri olan Afrika Coelacanth'larının ölçeklerinin yeni analizi, yaşam sürelerinin hatalı bir şekilde sadece 20 yıl olarak tahmin edildiğini ortaya koyuyor. Fransa'nın okyanus araştırma enstitüsü IFREMER'den çalışma lideri Kelig Mahe, dişi Coelacanth'ların yavrularını muhtemelen beş yıl, düşünülenden üç yıl daha uzun süre taşıdıklarını ve 55 yıl boyunca yetişkinliğe ulaşmadıklarını söylüyor. (Coelacanth'ın zaman içinde nasıl yavaş yavaş geliştiğini okuyun.) Coelacanth'ın varsayılan kısa ömrü, düşük üreme oranları, yavaş metabolizması ve düşük oksijen emilimi ile hiçbir zaman eşleşmemişti - tüm bunlar derin deniz köpekbalıkları gibi yavaş olgunlaşan deni

Basel Üniversitesi tarafından yürütülen yeni araştırmaya göre, iki yeni nöroglial hücre türü – genellikle basitçe glial hücreler veya glia olarak adlandırılır – beyin plastisitesinde ve onarımında önemli bir rol oynayabilir. Yetişkin fare beynindeki nöral kök hücreler hem nöronları hem de gliaları üretebilir. Her bir kök hücrenin tam olarak nerede konumlandığı, ne tür nöronlar ürettiğini belirleyebilir. Yeni çalışmada, Basel Üniversitesi'nden Profesör Fiona Doetsch ve meslektaşları, yetişkin fare beyninin ventriküler-subventriküler bölgesindeki kök hücrelere odaklandı. Bu bölgede, kök hücrelerin çoğu, ortamdaki onları uyanmaya ve yeni sinir hücrelerine dönüşmeye teşvik eden sinyalleri algılayarak hareketsiz bir durumdadır. Araştırmacılar, kök hücreleri hareketsiz durumlarından uyandıran ve bu kök hücre rezervuarında glial hücrelere yol açan birden fazla alanı ortaya çıkarmalarına izin veren moleküler bir sinyali tanımlayabildiler. Profesör Doetsch, "Sessiz kök hücreler için bi

 Çinli bilim adamları, tek bir at nalı yarasa popülasyonunda SARS'ın tüm genetik yapı taşlarını buluyorlar. Çin'de yapılan bir dedektif avının ardından, ölümcül SARS virüsünün kökenini araştıran araştırmacılar sonunda dumanlı silahlarını buldular. Yunnan eyaletindeki uzak bir mağarada virologlar, 2002'de insanlara sıçrayan ve dünya çapında yaklaşık 800 kişiyi öldüren virüsün tüm genetik yapı taşlarına sahip virüs türlerini barındıran tek bir at nalı yarasa popülasyonu belirlediler. Araştırmacılar, 30 Kasım'da PLoS Pathogens1'de, öldürücü türün böyle bir yarasa popülasyonundan kolayca ortaya çıkmış olabileceğini bildirdi. Benzer bir hastalığın tekrar ortaya çıkması için bileşenlerin yerinde olduğu konusunda uyarıyorlar. 2002 yılının sonlarında, Çin'in güneydoğusundaki Guangdong eyaletinde gizemli bir zatürre benzeri hastalık vakaları ortaya çıkmaya başladı. Şiddetli akut solunum sendromu (SARS) olarak adlandırılan hastalık, 2003 yılında dünyaya yayılarak binlerce

 Rotifer adı verilen mikroskobik canlı, permafrost'ta donmuş 24.000 yıl geçirdikten sonra yeniden canlandırıldı. Bir rotiferin böyle aşırı soğukta hayatta kaldığı gözlemlenen en uzun zamandır. Rusya'daki Pushchino Bilimsel Araştırma Merkezi RAS'tan Stas Malavin, bakteri gibi basit organizmalar genellikle permafrost'ta binlerce yıl hayatta kalabilse de, "bu, sinir sistemi ve beyni ve her şeyi olan bir hayvandır" diyor. Bu tam bir rekor değil - nematod solucanlarının 30.000 yıl sonra permafrosttan yeniden canlandırıldığı iddia ediliyor - ancak hiçbir rotiferin bu kadar uzun süre dayandığı bilinmiyor. Bir rotifer. Araştırmacılar, permafrost'ta 24.000 yıl sonra bu küçük hayvanlardan birini başarıyla canlandırdı.Michael Plewka Malavin ve ekibi, 2015 yılında Rusya'nın kuzey doğusundaki Sibirya'daki Alazeya nehri yakınında permafrost deldi. Tek bir rotifer, çeyrek milimetreden daha kısa solucan benzeri bir yaratık buldular. Araştırmacılar onu ısıtıp yemek